P
O S T A N O W I E N I E
Na
podstawie art. 216 i art. 14a § 1 oraz § 4
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja
Podatkowa (tekst. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz.
60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w xxx po
rozpatrzeniu wniosku z dnia 29.11.2005 r. uzupełnionego
w dniu 08.12.2005 r. w sprawie udzielenia
interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania
prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego
od osób fizycznych stwierdza iż przedstawione
stanowisko nie jest prawidłowe.
U
Z A S A D N I E N I E
We
wniosku podatnik skierował zapytanie dotyczące
możliwości zaliczania do kosztów uzyskania
przychodów z działalności gospodarczej
delegacji służbowych osób prowadzących działalność
gospodarczą.
Kosztami
uzyskania przychodu z poszczególnego źródła
zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku
dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14 z
2000 r. poz. 176 ze zm.) są wszelkie koszty
poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem
kosztów wymienionych w art. 23.
Na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy za
koszty uzyskania przychodu nie uznaje się:
- wartości diet z tytułu podróży służbowych
osób prowadzących działalność gospodarczą i
osób z nimi współpracujących ? w części
przekraczającej wysokość diet przysługujących
pracownikom, określoną w odrębnych przepisach
wydanych przez właściwego ministra.
Warunkiem zastosowania ww. przepisu jest jednak
ustalenie zakresu pojęcia podróży służbowej.
Świadczenie przez Panią usług w ramach
prowadzonej działalności tj. w celach
zarobkowych i na własny rachunek nie może być
traktowane jako podróż służbowa, bowiem czynności
związane z realizacją usług i wiążące się z
nimi wyjazdy należą do istoty prowadzonej działalności,
i nie mogą być utożsamiane z podróżą służbową.
Przepisy podatkowe jak i przepisy odrębne, o których
mowa w powołanym przepisie art. 23 ust. 1 pkt 52
ustawy nie definiują tego pojęcia. Kierując się
jednak faktem, iż zgodnie z art. 29 § 1 ustawy z
dnia 26.06.1974 r. Kodeks Pracy (Dz. U. z 1998 r.
Nr 21, poz. 94 ze zm.) elementem koniecznym umowy
o pracę jest wskazanie miejsca świadczenia pracy
- przyjąć należy, iż podróżą służbową
pracownika jest wyjazd na polecenie pracodawcy
poza stałe miejsce świadczenia pracy wynikające
z umowy o pracę.
W
związku z tym stwierdzić należy, iż w
przypadku osób prowadzących działalność
gospodarczą podróżą służbową jest wyjazd
związany z tą działalnością poza stałe
miejsca jej prowadzenia, który wskazuje na
incydentalność i tymczasowość pobytu w miejscu
wykonywania zadania.
Wyjazdy poza miejsce stałego zamieszkania w celu
wykonania usługi wchodzącej w zakres prowadzonej
działalności należą do istoty tej działalności
i jako takie nie są podróżą służbową.
Tak więc możliwe jest zaliczenie do kosztów
uzyskania przychodu wydatków poniesionych podczas
wyjazdów związanych z wykonywaniem działalności
na zasadach ogólnych przewidzianych przepisem
art. 22 ust. 1 ustawy. Warunkiem koniecznym jest,
aby wydatek poniesiony był w ramach działalności
i w celu uzyskania przychodu, oraz prawidłowo
udokumentowany.
Właściciel firmy może w koszty działalności
wliczyć faktycznie poniesione wydatki w związku
z wyjazdami np. koszty noclegów, przejazdów.
Należy jednak przy tym pamiętać o ograniczeniu
wynikającym z treści art. 23 ust. 1 pkt 46
ustawy w związku z ponoszonymi wydatkami z tytułu
używania niewprowadzonego do ewidencji środków
trwałych samochodu osobowego.
Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we
wniosku przez wnioskodawcę traci swoją moc z
chwilą zmiany przepisów jej dotyczących,
- nie jest wiążąca dla podatnika/następcy
prawnego podatnika/osoby trzeciej odpowiedzialnej
za zaległości podatkowe, wiąże natomiast właściwe
dla wnioskodawcy organy kontroli skarbowej.
Pouczenie:
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do
Dyrektora Izby Skarbowej w xxx za pośrednictwem
Naczelnika Urzędu Skarbowego w xxx w terminie 7
dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.