Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Szczecinie, po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 16 sierpnia 2005 r., uzupełnionego w dniu 6 września 2005 r., wniesionego na postanowienie z dnia 09 sierpnia 2005 r. Nr UP-II-1A-415-30/67/05 wydane przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Kołobrzegu w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego ? odmawia zmiany zaskarżonego postanowienia.

Pismem z dnia 25 maja 2005 r. podatniczka wystąpiła do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Kołobrzegu z wnioskiem o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego odnośnie przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) regulujących możliwość amortyzowania i ustalania łącznej wartości początkowej składników majatkowych otrzymanych w drodze darowizny.

Z treści pisma oraz przedłożonych dokumentów w postaci aktu notarialnego wynika, że w styczniu 2005 r. w drodze darowizny podatniczka nabyła zorganizowaną część przedsiębiorstwa w Kołobrzegu. Darczyńcą zakładu był ojciec, dla którego zakład ten stanowił wyodrębnioną organizacyjnie i finansowo część. W umowie darowizny określona zostala wartość rynkowa przedmiotu darowizny, a także jej czysta wartość tj. po potrąceniu długów i ciężarów. Otrzymane składniki majątku podatniczka zamierza wprowadzić do ewidencji środków trwałych i dokonywać od nich odpisów amortyzacyjnych.

Na tle przedstawionych okoliczności zostało sformułowane zapytanie: w jaki sposób należy ustalić wartość początkową składników majątkowych nabytych w drodze darowizny i czy odpisy amortyzacyjne mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991r o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.). Formułując własne stanowisko w tej kwestii podatniczka stwierdza, że zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 45a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, naliczone odpisy amortyzacyjne od nabytych w drodze darowizny składników majatkowych stanowiacych środki trwałe i wartości niematerialne i prawne powinny zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Natomiast do wyliczenia łącznej wartości nabytych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nie powinno się przyjmować zobowiązań ciążących na tym zespole składników majątkowych, a jedynie odjąć wartość darowanego mienia, które nie jest ani środkami trwałymi, ani też wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Postanowieniem z dnia 9 sierpnia 2005 r. Nr UP-II-1A-415-30/67/05 Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kołobrzegu uznał stanowisko wniskodawcy w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych naliczonych od wprowadzonych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematreialnych i prawnych nabytych w drodze darowizny składników majątku za zgodne z prawem. Za nieprawidłowe uznał natomiast stanowisko dotyczące sposobu ustalenia łacznej wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niemateralnej i prawnej. W wydanym postanowieniu organ podatkowy wskazał, że łączna wartość początkowa nabytych w drodze darowizny środków trwałych oraz wartości niematreialnych i prawnych powinna zostać ustalona według cen rynkowych z dnia nabycia darowizny i nie może być ona wyższa od równicy pomiędzy wartością przedsiebiorstwa po potrąceniu długów i ciężarów, a wyliczoną w ten sam sposób wartością składników mienia nie będących środkami trwałymi, ani wartościami niematerialnymi.

Od powyższego postanowienia podatniczka w dniu 18 sierpnia 2005r (data wpływu do Urzędu Skarbowego w Kołobrzegu) złożyła zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie wnosząc o zmianę wydanego postanowienia w zakresie łącznego ustalenia wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wskazując jednocześnie, że jej stanowisko zaprezentowane w zapytaniu z dnia 24 maja 2005 r. powinno zostać uznane za prawidłowe. Uzasadnienie tego żądania przedstawiła dopiero w złożonym w dniu 6 września 2005 r. piśmie zatytułowanym jako uzupełnienie zażalenia na postanowienie. Uznała, że stanowisko organu pierwszej instancji jest błędne, albowiem łączne ustalenie wartości poczatkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych powinno być ocenione w oparciu o treść art. 22g ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wskazała również, że przepis ten, jak również art. 22g ust 16 a także art. 19 cyt. ustawy nie wskazują aby przy ustalaniu łacznej wartości początkowej przejętych w darowiźnie składników majatkowych należało odliczać wartość obciążeń i długów. Podniosła również, że organ podatkowy uzasadniając tę kwestię błędnie wskazał przepis art. 7 ust 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadku i darowizn (Dz. U z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 z późn. zm), na podstawie którego określa się podstawę opodatkowania, a nie ustala wartość składników majątku. Dlatego dla określenia łacznej wartości poczatkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wskazane jest zastosowanie postanowień art. 8 ust 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983r o podatku od spadku i darowizn (Dz. U z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 z późn. zm).

Dyrektor Izby Skarbowej w Szczecinie, po przeanalizowaniu stanu faktycznego i zarzutów podniesionych w zażaleniu, stwierdza, że interpretacja udzielona przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Kołobrzegu jest prawidłowa.

Z treści aktu natarialnego przedłożonego jako załącznik do wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego wynika, że podatniczka otrzymała w darowiźnie nie przedsiębiorstwo, jak to zostało przedstawione przez podatniczkę w zapytaniu, jak również w postanowieniu wydanym przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Kołobrzegu, ale zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Dlatego do udzielenia odpowiedzi na zadane zapytanie należy mieć na uwadze określenia dotyczące zorganizowanej części przedsiębiorstwa, które jest zdefiniowane w art. 5a pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie przepisy art. 5a pkt 3 tej ustawy, które w kwestii definicji przedsiebiorstwa odsyłaja do przepisów Kodeksu cywilnego.

Otóż zgodnie z art. 5a pkt 4 cyt. ustawy, zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jest wyodrębniony organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań godpodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Szczególny tryb ustalania ustalenia wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wchodzących w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa nabytych w drodze darowizny został określony w art. 22g ust 1 pkt 3 i ust. 15 ustawy z dnia 26 lipca 1991r o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z poźn. zm). Zgodnie z art. 22g ust 1 pkt 3 cyt. ustawy, wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób stanowi wartość rynkowa z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości. Natomiast z ust. 15 tego artykułu wskazuje sposób określenia łącznej wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Z teści artykułu tego wynika, że w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze spadku lub darowizny, łaczną wartość poczatkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi suma ich wartości rynkowej, nie wyższa jednak od różnicy pomiędzy wartością tego przedsiębiorstwa albo jego zorganizowaną częścią a wartością składników mienia, nie będących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, określoną dla celów podatku od spodaku i darowizn.

Istota przedstawionych uregulowań jest taka, że przy nabyciu przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w formie spadku lub darowizny łączną wartością początkową nabytych składników majątku jest suma ich wartości rynkowej. Przy czym suma ta nie może być wyższa od różnicy między wartością przedsiębiorstwa albo jego zorganizowanej części a wartością składników mienia, które dla celów podatku od spadku i darowizn nie są ani środkami trwałymi, ani też wartościami niematerialnymi i prawnymi. Przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych należy mieć jednak na uwadze art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc powyższe na grunt stanu faktycznego przedstawionego w akcie notarialnym i we wniosku o udzielenie interpertacji stwierdzić należy, że łączna wartość początkowa nabytych w drodze darowizny środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie może być wyższa od różnicy pomiędzy wartością zorganizowanej części przedsiębiorstwa (po potrąceniu obciążeń i długów, co wynika z art. 5a ust 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), a wartością mienia nie będącego środkami trawłymi oraz wartościami niematreialnymi i prawnymi, określoną dla celów podatku od spodaku i darowizn.

To, że przepis art. 22g ust 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odsyła do ustawy o podatku od spadków i darowizn wcale nie oznacza, że do ustalenia łącznej wartości środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych mają zostać zastosowane postanowienia art. 7 ust. 1 czy 8 ust 1 tej ustawy. Powołanie się w tym przepisie na ustawę o podatku od spadków i darowizn ma na celu wyłaczenie z wartości przedsiębiorstwa albo jego zorganizowanej części wartości mienia, ustalonej zgodnie z art. 8 ust. 3 tej ustawy, które dla celów tego podatku nie są ani środkami trwałymi, ani też wartościami niematerialnymi i prawnymi

Jedynie za słuszne uznać należy twierdzenie podatniczki, że żaden przepis regulujący sposób ustalenia wartości początkowej środków trwałych oraz wartości nienaterialnych i prawnych nabytych w drodze darowizny tj. art. 22g ust 15 oraz ust 16 a także art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wskazuje, aby do ich wyliczenia należało uwzględniać wartość obciążeń i długów. Jednak obowiązek pomniejszenia wartości zorganizowanej części przedsiębiorstwa o zobowiązania ? co już wcześniej wskazano - wynika z zdefiniowanej dla potrzeb podatku dochodowego w art. 5a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wobec powyższego stwierdzono jak w sentencji.

 

Niniejszą interpretację wydano dla opisanego przez podatnika stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Decyzja niniejsza jest ostateczna.

Na podstawie art. 52 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed Sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270), stronie służy prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin.